Nieuws

Angela Groothuizen gaat weer op theatertournee en staat op 3 april 2020 in ECI cultuurfabriek met haar voorstelling Lueke Binge.

‘Ik gaa met je lueke binge’ staat er op de strippenkaart die Angela 16 jaar geleden op moederdag kreeg van haar dochters. Nu Angela 60 wordt en haar dochters volwassen zijn, lijkt het de hoogste tijd om die strippenkaart te gaan innen. Hoe nu verder de komende dertig jaar en kán het wel zo verder? Moet het roer niet radicaal om?

In Lueke Binge bepaalt Angela haar positie in deze steeds sneller draaiende wereld. Ze pakt je bij kladden met een mooi verhaal en wondermooie nieuwe liedjes die je in je kern raken.

Hoog tijd voor een gesprek met Angela waarin ze verteld over haar nieuwe voorstelling.

Het programma heet Lueke binge. Waar komt die titel vandaan?
In mijn gezin is ‘Lueke binge’ een begrip sinds de strippenkaart die ik ooit op moederdag kreeg. Het betekent samen iets leuks ondernemen. Geen grootse dingen, maar gewone dingen in het leven samen meemaken.

Tegenwoordig moet alles maar leuk zijn. We werken ons allemaal over de kop in ons land, dus vinden we dat we nu eenmaal recht hebben op alleen maar leuke dingen doen. Maar als alles altijd leuk moet zijn, wordt het vanzelf weer gewoon.

Welke mensen zitten er bij jou in de zaal?
Mensen die houden van mooie Nederlandse muziek. Publiek dat niet kiest voor het gemakkelijke amusement. Iedereen die benieuwd is naar wat ik nou precies doe in het theater. Mensen die gewoon zin hebben in een leuke avond.

Ik wil iedereen aanraden om af en toe naar het theater te gaan. Het heeft namelijk zo veel meer waarde dan wat je vaak op televisie ziet. Je zit vast in een stoel, je kan geen kant op. Vaak zitten er vreemden naast jou. Het vergt dus echt wat van je. Maar het punt is; als je wordt geraakt in het theater, dan blijft het jouw hele leven bij je. Ik heb veel films gezien die ik ongeveer na kan vertellen. Toch zijn de momenten in het theater die mij diep geraakt hebben, de momenten die ik nooit vergeet.

Hoe heb je Lueke binge gemaakt?
Dit programma heeft wel even tijd gekost om te maken. Het is veel persoonlijker dan mijn voorgaande theatershows. Ik heb bevriende tekstschrijvers gevraagd mee te schrijven. Dus ik heb liedteksten van Rob Chrispijn, Paula Patricio en Jan Beuving, maar natuurlijk ook van mezelf. En mijn man Rob Mooij maakt de bewegende beelden voor de show.

Als de melodieën in de steigers staan, ga ik samen met mijn muzikale broer Nico Brandsen sleutelen. We kennen elkaar zo goed en weten altijd het beste uit elkaar naar boven te halen. Nico is een weergaloze muzikant/producer en bovendien mijn beste vriend. Samen met hem een show in elkaar draaien, is een groot cadeau. Dit jaar hebben we Wimie Wilhelm gevraagd ons te helpen met de eindregie. Een loeischerpe blik heeft die vrouw. We zijn er heel blij mee.

We werken dit jaar met een fantastisch soundsysteem: RCF. Nico speelt op een digitale hammond met voetbas en gebruikt het programma Ableton om sounds en film in te starten. Al zou je de hele avond alleen maar naar Nico kijken, ook dan verveel je je geen seconde. Hij heeft het er druk mee. Moeiteloos overigens.

In dit programma vertel je over je ouders die inmiddels overleden zijn.
Als je 60 wordt, ontkom je er bijna niet aan om terug te kijken naar waar je vandaan komt. In het jaar dat ik afscheid moest nemen van mijn moeder leerde ik door het programma Verborgen Verleden mijn vader beter kennen. Het was zo verhelderend dat ik mezelf ook beter snap.

Je hebt een theaterpauze van twee jaar genomen. Wat heeft je dat opgeleverd?
Ik heb 7 theaterprogramma’s gemaakt in 11 jaar. Dus ik moest even bijtanken. Nu hebben we 10 hele mooie, kersverse liedjes voor ons nieuwe album dat in september uitkomt als ik 60 word.

Je bent een publiekslieveling. Waarom kies je voor intieme zalen?
Omdat ik op deze manier -samen met de mensen met wie ik werk en de mensen in de zaal- veel meer de diepte in kan. Ik jureer soms, ik coach wat, ik presenteer af en toe iets, ik doe hier en daar wat losse optredens, maar het theater is mijn vrije werk. Het maken van een show met een geluidsman, een lichtman, een stagiair en Nico. Het hele circus dat wij elke keer opbouwen, dat doen wij omdat we iets moois willen maken.

Wij kiezen bewust voor intieme zalen. Wat ik daar bereik vind ik niet in Ahoy. Stel nou dat deze show een groot succes wordt en ik mag naar de grote zaal, dat zou natuurlijk geweldig zijn, maar dan moet het waarschijnlijk aangepast worden. Ik koester de intimiteit juist zo.

Nog geen tickets voor Lueke Binge? Bestel ze dan hier!